Her mayısın bir sonu varmış ben de şu kalbimi onda bıraktım Gönlümde bir evin var hala unutma sadece gözden ıraktın Bu yüzden hiç kızmadım sana bu yüzden hep kalmayı denedim İnsanlar sevdiğine gül verirler ben toprağına bıraktım
Yaşım hala 20'lerde ama dünyanın yükü sırtıma bindi Seni yere göğe sığdıramazdım sen beni bi kalıba sığdırabildin Zaman her şeyi değiştirirmiş şu gözlerimde ki fırtına dindi Normalde sabırlı biriyim ama beni bile aşktan yıldırabildin
Kaldırım arasında açmış bu çiçekler hep gözyaşıyla büyüdü Ben sana koşmayı öğretecektim ama sen başkasıyla yürüdün Dünyamız böyledir işte yaşlar büyür ama kalpler küçülür Aramızdan kaç bayram geçmiş ulan insan bir kere düşünür
Kalacak bir nedenin kalmadı zaten suratını asıp gidersin Bir sigara yakarsın balkonda yüreğim gibi yanıp gidersin Gökyüzü bile yağmura direnemiyorken gözler nasıl dirensin Sevmek öyle masum bir şey ki haklıyken bile özür dilersin
