Санаман сапсертінің жаңылған жоқ, қажай болшақ тарда. Келімедедің жүрегім ауыр ғат жоқ, тек кеуде мусап қалды. Тасқай салып шалғанның жиегіне, ұмытып кеткеніңне. Салқы мөтіп барады сүйегінне, Жылытып кеппедіңбе. Сенде көртенгенде шалын ішкі, Тасыған күй күтіна. Сезпедің себебі жоқ сағынышты, Осыған беріні ба?
