Söz gümüşse sükut altındır aşk kitabında ben saygımı hiç bozmadım sevildikçe şımardın başka yollara saptın Geç de olsa bunu anladım
Yol biter yorgunluk bitmez İnsanoğlu hiç fark etmez Senin sandığın gönüle biri el koyar Bu sancıyı bir çeken bilir Dermanı yine sevgidir Aşkı koyduğumuz yere biri taş basar
Gidiyorum başımı alıp bu yalan aşktan Uzuyorum öyle yavaştan Sana ait her neyin varsa o evde bıraktım Biliyorum yanacak içim yokluğunda Düzenimi bozdun sonunda Akmayan su yatağını bulursa ben de bulurum
